UV-UITHARDINGStechnologie

1. Wat is UV-uithardingstechnologie?

UV-uithardingstechnologie is een technologie voor directe uitharding of droging binnen enkele seconden, waarbij ultraviolet licht wordt toegepast op harsen zoals coatings, lijmen, markeerinkt en fotoresists, om fotopolymerisatie te veroorzaken. Bij polymerisatiereacties door middel van drogen met warmte of het mengen van twee vloeistoffen duurt het meestal enkele seconden tot enkele uren om een ​​hars te drogen.

Ongeveer 40 jaar geleden werd deze technologie voor het eerst praktisch toegepast voor het drogen van drukwerk op multiplex voor bouwmaterialen. Sindsdien wordt het in specifieke sectoren gebruikt.

De prestaties van UV-uithardende hars zijn de laatste tijd aanzienlijk verbeterd. Bovendien zijn er nu verschillende soorten UV-uithardende harsen beschikbaar en groeit het gebruik en de markt ervan snel. Dit komt doordat ze energie- en ruimtebesparend zijn, minder afval produceren en een hoge productiviteit en lage temperatuurbehandeling mogelijk maken.

Daarnaast is UV ook geschikt voor optische vormgeving, omdat het een hoge energiedichtheid heeft en zich kan richten op de kleinste spotdiameters. Hierdoor kunnen eenvoudig zeer nauwkeurige gegoten producten worden verkregen.

Omdat UV-uithardende hars geen oplosmiddelen bevat, bevat het in principe geen organische oplosmiddelen die schadelijke effecten (zoals luchtvervuiling) op het milieu veroorzaken. Bovendien vermindert deze technologie de milieubelasting doordat er minder energie nodig is voor het uitharden en de CO2-uitstoot lager is.

2. Kenmerken van UV-uitharding

1. Uithardingsreactie vindt plaats in seconden

Bij de uithardingsreactie verandert monomeer (vloeistof) binnen enkele seconden in polymeer (vast).

2. Uitstekende responsiviteit voor het milieu

Omdat het gehele materiaal in principe wordt uitgehard door middel van oplosmiddelvrije fotopolymerisatie, voldoet het zeer effectief aan de eisen van milieuregelgeving en -verordeningen, zoals de PRTR-wet (Register voor de uitstoot en overdracht van verontreinigende stoffen) of ISO 14000.

3. Perfect voor procesautomatisering

UV-uithardend materiaal hardt niet uit tenzij het wordt blootgesteld aan licht, en in tegenstelling tot warmteuithardend materiaal hardt het niet geleidelijk uit tijdens de conservering. De potlife is daarom kort genoeg om te worden gebruikt in het automatiseringsproces.

4. Behandeling bij lage temperaturen is mogelijk

Dankzij de korte verwerkingstijd is het mogelijk om de temperatuurstijging van het doelobject te beheersen. Dit is een van de redenen waarom het in de meeste warmtegevoelige elektronica wordt gebruikt.

5. Geschikt voor elk type toepassing, omdat er een verscheidenheid aan materialen beschikbaar is

Deze materialen hebben een hoge oppervlaktehardheid en glans. Bovendien zijn ze verkrijgbaar in vele kleuren en daardoor voor diverse doeleinden te gebruiken.

3. Principe van UV-uithardingstechnologie

Het proces waarbij een monomeer (vloeistof) met behulp van UV in een polymeer (vast) wordt veranderd, wordt UV-uitharding E genoemd en het synthetische organische materiaal dat moet worden uitgehard, wordt UV-uithardende hars E genoemd.

UV-uithardende hars is een verbinding die bestaat uit:

(a) monomeer, (b) oligomeer, (c) fotopolymerisatie-initiator en (d) verschillende additieven (stabilisatoren, vulstoffen, pigmenten, enz.).

(a) Monomeer is een organisch materiaal dat gepolymeriseerd en omgezet wordt in grotere polymeermoleculen om plastic te vormen. (b) Oligomeer is een materiaal dat al gereageerd heeft met monomeren. Net als een monomeer wordt een oligomeer gepolymeriseerd en omgezet in grotere moleculen om plastic te vormen. Monomeer of oligomeer genereren niet gemakkelijk een polymerisatiereactie, daarom worden ze gecombineerd met een fotopolymerisatie-initiator om de reactie te starten. (c) De fotopolymerisatie-initiator wordt geëxciteerd door de absorptie van licht en wanneer reacties zoals de volgende plaatsvinden:

(b) (1) Splitsing, (2) Waterstofabstractie en (3) Elektronenoverdracht.

(c) Door deze reactie worden de stoffen zoals radicaalmoleculen, waterstofionen, enz., gegenereerd die de reactie initiëren. De gegenereerde radicaalmoleculen, waterstofionen, enz., vallen oligomeer- of monomeermoleculen aan, waarna een driedimensionale polymerisatie- of crosslinkingsreactie plaatsvindt. Als gevolg van deze reactie, als er moleculen worden gevormd met een grootte groter dan de opgegeven grootte, veranderen de moleculen die aan UV worden blootgesteld van vloeibaar naar vast. (d) Verschillende additieven (stabilisator, vulstof, pigment, enz.) worden naar behoefte aan de UV-uithardende harscompositie toegevoegd om

(d) stabiliteit, sterkte, enz. geven.

(e) Vloeibare, door UV-straling uithardende hars, die vrij vloeibaar is, wordt gewoonlijk uitgehard door de volgende stappen:

(f) (1) Fotopolymerisatie-initiatoren absorberen UV.

(g) (2) Deze fotopolymerisatie-initiatoren die UV hebben geabsorbeerd, worden geëxciteerd.

(h) (3) Geactiveerde fotopolymerisatie-initiatoren reageren met harscomponenten zoals oligomeren, monomeren, enz., door middel van ontleding.

(i) (4) Verder reageren deze producten met harscomponenten en vindt er een kettingreactie plaats. Vervolgens vindt de driedimensionale vernettingsreactie plaats, neemt het molecuulgewicht toe en hardt de hars uit.

(j) 4. Wat is UV?

(k) UV is een elektromagnetische golf met een golflengte van 100 tot 380 nm. Deze golf is langer dan röntgenstraling, maar korter dan zichtbare straling.

(l) UV wordt ingedeeld in drie categorieën, hieronder weergegeven, afhankelijk van de golflengte:

(m) UV-A (315-380 nm)

(n) UV-B (280-315 nm)

(o) UV-C (100-280 nm)

(p) Wanneer UV wordt gebruikt om de hars te laten uitharden, worden de volgende eenheden gebruikt om de hoeveelheid UV-straling te meten:

(q) - Bestralingsintensiteit (mW/cm2)

(r) Bestralingsintensiteit per oppervlakte-eenheid

(s) - UV-blootstelling (mJ/ cm2)

(t) Bestralingsenergie per oppervlakte-eenheid en totale hoeveelheid fotonen die het oppervlak bereiken. Product van bestralingsintensiteit en tijd.

(u) - Verband tussen blootstelling aan UV-straling en stralingsintensiteit

(v) E=I x T

(w) E = UV-blootstelling (mJ/cm2)

(x) I = Intensiteit (mW/cm2)

(y) T = bestralingstijd (s)

(z) Omdat de hoeveelheid UV-blootstelling die nodig is voor uitharding afhankelijk is van het materiaal, kan de benodigde bestralingstijd worden verkregen met behulp van de bovenstaande formule als u de UV-bestralingsintensiteit kent.

(aa) 5. Productintroductie

(ab) Handige UV-uithardingsapparatuur

(ac) Handy-type uithardingsapparatuur is de kleinste en goedkoopste UV-uithardingsapparatuur in ons productassortiment.

(ad) Ingebouwde UV-uithardingsapparatuur

(ae) Ingebouwde UV-uithardingsapparatuur is voorzien van het minimaal vereiste mechanisme voor het gebruik van de UV-lamp en kan worden aangesloten op apparatuur met een transportband.

Deze apparatuur bestaat uit een lamp, een bestraler, een stroombron en een koelapparaat. Optionele onderdelen kunnen aan de bestraler worden bevestigd. Er zijn verschillende soorten stroombronnen beschikbaar, van een eenvoudige omvormer tot multi-type omvormers.

Desktop UV-uithardingsapparatuur

Deze UV-uithardingsapparatuur is ontworpen voor gebruik op een bureau. Dankzij de compacte afmetingen is er minder ruimte nodig voor installatie en is hij zeer zuinig. Hij is het meest geschikt voor proeven en experimenten.

Deze apparatuur heeft een ingebouwd sluitermechanisme. Elke gewenste bestralingstijd kan worden ingesteld voor de meest effectieve bestraling.

UV-uithardingsapparatuur van het transportbandtype

UV-uithardingsapparatuur van het transporttype is voorzien van verschillende transportbanden.

Wij ontwerpen en produceren een breed scala aan apparatuur, van compacte UV-uithardingsapparatuur met compacte transportbanden tot grote apparatuur met verschillende overdrachtsmethoden. Wij bieden altijd apparatuur die aansluit bij de vereisten van de klant.